Vanuit de concentrische rimpelingen van de bron zwemt de zeeschildpad die Moeder Aarde is op de volle stroming van het leven.
Zij beweegt zich naar de beloofde, her-innerde wereld achter de sluier waar zij een eerste glimp van op weet te vangen.
Elke plaat van haar schild vormt een eigen spiralend universum. Tezamen maken de dertien platen het patroon van een nest van Honingmieren, zoals uitgetekend op de leerstenen van Australische Aborigines.
Iedere Honingmier is zelf een levende bewaarplaats van honing/licht.